miércoles

Tod eines Dichters


En ocasiones, busco a Jeff en el agua, quiero hacerlo sola pero de momento no puedo crecer. Las perlas de Memphis, los rayos de oro y las paredes cristalinas son siempre fruto de mi rabia. Quiero ir yo sola hasta la cueva, allí encontraré sus agujeros. Aquí no me concentro, aquí no puedo crecer, aquí sólo pienso en su sufrimiento, tan sólo soy capaz de preguntarme si sus palabras son ciertas “When I think more than I want to think I do things I never should do”. Ellos me dijeron que llevaba demasiado tiempo pensando en Seattle, en Vancouver, en Port Angeles, en Roselyn. Los centímetros anuales de lluvia eran su obsesión, y la humedad su pasatiempo. Soñaba con el pino de Jack y la cabaña del doctor Fleischman. ¿Qué podía hacer yo? ¿Convertirme en Marin? ¿En Maggie? No podía hacer eso cuando mi instinto me obligaba a mirar al cielo sabiendo que cualquier día un meteorito acabaría con todos nosotros mientras yo no hacía nada por evitarlo. El deber, yo siempre pensaba en el deber y él de vez en cuando cantaba “I'll only make you cry, this is our last goodbye”, tan improcedente como de costumbre. Maldita sea, en ocasiones busco a Jeff en el agua aun sabiendo que no está allí ya que una noche de verano, a orillas del lago Lemán, repetía mientras tocaba un fa séptima: Wait in the fire, wait in the fire… y entonces no quise oírle.




3 comentarios:

Mei dijo...

I es va ofegar. Un dia d'aquests anem a Canadà... et sembla? haurem d'estalviar molt, molt, molt, molt i tenir temps lliure, però segur que al final ho aconseguim. Això si... per mi en Jack, tu et quedes amb aquest tal Fleischman!

Guten nacht!

Elena dijo...

just ahir ho vaig parlar amb la Sofi, que hem de fer un viatge gros les 3 juntes, i Canadà és un lloc que a les 3 ens sembla bé, no? de fet a Canadà hi ha molts climes diferents i moltes zones variades. A més segons m'han dit, la gent és molt hospitalaria. Bueno, la cosa es que costarà anar-hi perquè només amb l'avió ja s'hi deixa un la pasta... però bueno, molaria moltíssim.

Mei dijo...

Molaria mazo xD
Al final aniré a Escòcia amb 50 anys... :(
en fi, comencem l'estalvi o ho deixem per quan totes tinguem una feina semi-estable? xD